De elementen houden elkaar in balans en zijn niet gefixeerd. Ik maak gebruik van de mogelijkheden en onmogelijkheden van beschikbare materialen. Het is de uitdaging om de grens tussen omvallen en blijven staan zo dicht mogelijk te benaderen zonder daar overheen te gaan. Daarvoor gebruik ik enkel onderdelen van gebruikte spullen. Buig is een werk van metaal (delen van een dressboy) en glasvezel (oude vlaggenstok) van 59*4*40 cm.

Een samenwerking tussen Nelleke Bosland en Floor Remmelzwaal. Ritmische, geometrische herhalingen van georganiseerd geluid, golvend door strepen en fakkels, worden gerandomiseerd tot samenvallende patronen. Niet wetend waarnaar te kijken, is de geest koortsachtig geneigd te zoeken naar bevestigende structuren en betekenis die er niet is. Er is alleen de spanning van de drummende oscillaties en modulaties met de snel knipperende lagen van vierkanten en vervormde perspectieven, ruimtes en landschappen. Nelleke Bosland Met tape en bewegende lichtprojecties verandert Nelleke Bosland bestaande architectuur in vervreemdende werelden. Wat is voor, wat is achter, wat is boven, wat is onder? Helder gekleurde lijnen en schaduwen dansen en buitelen ritmisch door elkaar, spiegelende vlakken zorgen voor een verwarrende herhaling. De locatie vervlecht zich zo met de projectie, de tape zorgt voor onverwachte ruimtelijke verbindingen en smeedt tegelijk alles tot een geheel. In het videowerk zijn ruimtelijke tekeningen met tape en marker het uitgangspunt. De basis is altijd analoog: getekend, geknipt en/of geplakt. Met digitale middelen ontwikkelt zij vanuit de analoge beelden snelle, repeterende en kleurrijke abstracte werelden. check website www.nellekebosland.nl Floor Remmelzwaal aka Beatmeisterin AFloor Remmelzwaal is componist en instrumentenbouwer. Ze soldeert haar eigen synthesizers en combineert deze met voorgebouwde analoge en digitale klankkasten, effectpedalen, computers en sensoren. Ze zoekt in de ether naar geluiden die niet voortkomen uit resonantie in het fysieke universum. Ze geeft elektronische instrumenten een stem en een dialoog. De muziek is ondergeschikt aan georganiseerd geluid; vrij van culturele constructen zoals verhaal, melodie, harmonie of emoties. De luisteraar is dus volledig vrij om de muziek individueel te ervaren. Bijzondere oscillaties, banshee gejammer en verpletterende ruis voert het individu mee naar waar hij of zij zich ook bevindt. Beatmeisterin wil haar synthesizers in staat stellen tot interactie en spontaan reageren op licht, kunst, beweging, elkaar, het publiek en de omgeving. Op die manier is ze dirigent in plaats van instrumentalist. check websites www.soundcloud.com/beatmeisterin www.readyforge.net www.beatmeisterin.de

Hilde Maassen combineert haar fascinatie voor wolken, met speelse interacties gebruik makend van het fotografische medium. Ze onderzoekt of tijdens het maken ongeziene informatie in de foto wordt vastgelegd. Dit resulteerde in beelden, minimalistische muziek, 3D-geprinte kleivazen en augmented reality-ervaringen. Wat is fotografie? Wat zou er tijdens het maken van de foto in het beeld verborgen kunnen zijn? Wordt ongeziene informatie vastgelegd en zo ja, hoe dit deze onthuld worden? Tastbaarheid, structuur, de overgang van het ene medium naar het andere, het aspect tijd en het tussenliggende dat onlosmakelijk verbonden is met fotografie zijn aandachtspunten.

Mijn project gaat over hoe ons lichaam reageert op onze omgeving, vooral op kleuren en geluiden. Bijvoorbeeld; hoe reageren we op een drukke plek met veel geluiden. En hoe reageren we op een plek die erg rustig is? waar de lichten een witte kleur hebben. Ik heb een installatie gemaakt over hoe mensen reageren op kleur en geluid. Welke emoties mensen hebben bij verschillende kleuren? Met behulp van meerdere draagbare biosensoren registreert het systeem hartslagvariabiliteit en galvanische huidreacties. De sensoren meten verschillende waardes bij verschillende kleuren. De gegevens worden omgezet naar muziek, deze wordt zichtbaar in het water door de trillingen van het geluid. De trillingen worden worden ook zichtbaar door het licht die op de bak schijnt. Iedereen reageert anders op kleur en beleefd dit op zijn of haar eigen manier. Ik probeer het onzichtbare zichtbaar te maken. Emoties.

Van oud restmateriaal uit afbraakpanden of kwetsbaar papier-maché maakt Saskia Koster constructies als reactie op de exacte en logische structuren van de stedelijke omgeving. Daar waar de stad nog niet af is of wordt afgebroken is er speelruimte. Vormen en rauwe materialen accentueert en verbindt zij met tape, tiewraps, elektriciteitsdraad, spuitbusverf en foto’s. Op onderzoekende speelse wijze wordt de verzamelde data verwerkt tot een nieuwe geconstrueerde omgeving met een eigen identiteit waarin je niet meer de stad met zijn rafelranden herkent.

The art piece is based on the words “ appearance” and time“. Nowadays we live in a society that is one swap away to judge on how beautiful we all are. Time is something that does not matter, however looks play a big role. Currently I am building up an interactive light installation that represents my vision towards society. The activation of this art piece works with time. Once you reach a certain distance, the work starts to glow and sound will follow up. The more you come closer to the art itself the more the work will open in front of you. However, once you leave everything will shut down and sink into darkness. It takes time for people to show their true colors, furthermore, we are all scared to let someone inside our little circle, but once we do we embrace our true beauty. The more we get to know a person the more we understand how appearance actually works. Beauty is based on time.

Synthese is een VR installatie die je meeneemt in de wereld van Walter Gardner, een oude schilder die zichzelf verliest in het uitzichtloze proces van zijn volgende meesterwerk. Pas wanneer hij zich bij deze hopeloze situatie neerlegt gaat een nieuwe wereld voor hem open. Dezelfde die hij altijd al heeft gekend, maar met een ander oog bekeken.. In een prestatiemaatschappij worden wij er bijna dagelijks mee geconfronteerd: Ben ik wel goed genoeg? Doe ik er toe? Voeg ik iets toe? Men is altijd zo druk bezig met het afvragen wat zij toevoegen aan het leven, dat ze zich bijna nooit afvragen wat de wereld hen geeft. Synthese is een introductie op Gardners prestatiegerichte wereldbeschouwing en zijn reis naar een nieuwe, bevrijdende blik: genietend van de zon, de wolken en de wind, hervindt hij zichzelf en zijn passie in de schilderkunst.

Dit is een interactieve audio installatie waar bezoekers zelf hun soundscape kunnen samenstellen en terughoren. Geluiden komen uit onverwachtte dingen en door middel van een analoge vertraging hoor je het na verloop van tijd terugkomen en herhalen.

Als een pandemie Smartlappen, Carnavalskrakers en FreeJazz oplevert gaat het dan slechter of beter met de mensheid? verwacht wat je niet verwacht! Jan Schellink alleen? of met anderen ? Frank Smulders komt in ieder geval (Frank en Jan zijn samen Thunderbeer) en alles tot een ongekende variant!

Het alleroudste beroep ter wereld. Verhalenvertellen. Al of niet bij een kampvuur maar altijd warmte brengend.

Wim maakt bewegende kunst. De door mij geplande objecten hebben een onzekere, kwetsbare uitstraljng. Hun gedrag wordt niet volledig door mij bepaald.

Drie merels zitten op een balk en zingen onvermoeibaar hun repertoire, waaronder een compositie van de componist Marc van Vugt.

3d fotografie

In samenwerking met Bergenia Cordifolia op zoek naar mogelijkheden tot fotografisch beeld. Zo kan er toch gecreëerd worden, waarbij zo min mogelijk blijvende schade aan de natuur wordt aangericht. Het doel is om hiermee bewustwording voor verbinding tussen mens en natuur te versterken. De planten zelf, het wetenschappelijk en creatief onderzoek worden gedocumenteerd en vertoond.

OrganisME - levend zelfportret Schimmels worden vaak beschouwd als iets ongewenst of vies. Dat terwijl schimmels hele nuttige organismes zijn die schoon maken. De wereld bekijken wij allemaal vanuit ons menselijk perspectief, waarbij wij de mensen vaak boven andere natuur en wezens plaatsen. Dat terwijl ook wij maar gewoon meercellige organismes zijn, net zoals schimmels. Ook wij vergaan met de tijd. Om dit te illustreren maakte ik deze installatie, die van dag tot dag veranderd. Langzaam zorgen de schimmels ervoor dat dit zelfportret vergaat.

"Rick is een jonge zeer gemotiveerde kunstenaar. Zijn zoektocht naar nieuwe technieken lijkt soms onuitputtelijk. Met een groot natuurlijk gevoel voor compositie en kleur weet Rick Oosterink een grote indruk achter te laten met werk wat vaak conceptueel is qua aard. Het verhaal wat hij verteld geeft de huidige vraagstukken van onze tijd weer vanuit het perspectief van een jongen met zijn hart op de tong. Brutaal, vernieuwend en vol expressie." Tekst door Daniel van de Haterd 13HOOG.

Myrthe en Robin experimenteren gezamenlijk om betekenisvolle kunst te maken. Voor kaalstaart produceren zij twee werken die samenvloeien in een totaalinstallatie. Deze staat op de kade en maakt verbinding met het water van de insteekhaven. Het duo vond voor dit werk inspiratie in de I Tjing. Robin werkt aan interactieve sound installaties voor zijn project ‘Cage in the digital Age’. Net zoals John Cage ervaart hij de I Tjing als kans-operatie om werk te toetsen op universele waarde. Het water en de publieksacties vormen samen de verrassende uitkomst van de interactie. Myrthe heeft de tegenstelling tussen het gevoelstrigram van water (Yin Yang Yin) en de watergrens (Yang Yin Yin) als uitgangspunt genomen. Hoe het water ondoorgrondelijk stroomt wordt bepaald door andere materie. De uitkomst is onzeker, het onbewuste en het onzekere worden aangesproken.

De installatie 'Sporen van het onpeilbare' bestaat uit fysiek, digitaal en analoog interactief werk en een bijbehorende videofilm.

Er zijn drie sporen te ontdekken. Het ondergedompeld denken, waarin vloeibare verbindingen zichtbaar worden. Het experimenteel visueel onderzoeken, waarbij 64 'watergrafen' zijn gerealiseerd en het auditief ondervinden. Welke klanken en beelden komen uit het totaal boven drijven?

SouRCe is een audiovisuele installatie waarin lichtkunstenaar Emanuel Nijkerk en componist Victor Dissel zich laten fascineren door de velen krachten van water. Op Kaalstaart wordt een kleine preview gegeven van de grotere uitvoering, een 'digitale waterval' bestaande uit een imposant rechtopstaand LED-scherm van 3 meter hoog. Dit is te zien tijdens de WE ARE WATER tentoonstelling die op 16 juni haar deuren opent in het Rietveldpaviljoen, Amersfoort. In de preview nemen Emanuel en Victor de kijker alvast mee in een korte reis langs de indrukwekkende patronen en bewegingen van water. De beelden die Emanuel gebruikt van rivieren, beekjes en watervallen zijn afkomstig van zijn field-trip in het Portugese berggebied van nationaal park Gerês. In het gebied bestaat een interessante verbinding tussen mens en water.

Een inovatief materiaal wat een volgende stap is naar een meer duurzame fashion industrie. Het materiaal is 90 procent gerecycled en zoekt de grenzen op van oneindige circulariteit. Het is een deel van een onderzoek naar een andere manier van de mode industrie.

Een tweepersoons restaurant op een voormalige reddingssloep wordt aangedreven door een schoepenrad met zestien koekepannen. De kapitein en de kok voeren hun passagiers in hoog tempo pannekoeken met stroop.