Het groter kader waarbinnen ik werk is het Onderwegzijn en daaruit voortvloeiend ontmoetingen en gesprekken. Hieruit ontwikkelen zich geluidswerken. Waaronder een nog lopend project: STEMMEN, waarbij de STEM materiaal is. Bij Kaalstaart Festival onderzoek ik de STEM van het schip en haar omgeving. Wat dat is, die stem. Die zet ik om naar een geluidswerk. Tegelijk neem ik het geluid van de plek mee naar de volgende plek en integreer het in het geluid van die plek. 'Onderwegzijn' is het proces er naar toe.

Immateriële beeldaspecten fascineren me, zoals bijvoorbeeld vormen die door schaduwen ontstaan of de restvorm die alleen vanuit een bepaald standpunt is waar te nemen. Mijn constructies van kleurvlakken, (digitale)tekeningen, foto’s en oud bouwmateriaal vallen met de omgeving samen, waardoor de hele ruimte mee gaat doen.

Kunst-Collectief uit Düsselldorf Met o.a. performance The dead sex universe plus verder werk van Taka kagitomi Japan klang-sculpture , Werner Klompen Nederland live transforming paintings in samenwerking met Oleg Panchenkopf uit Ukraine,Uwe Juchum Romainië electronic experimentele Jazz, speelt o.a. saxofoon. Belevings-wereld is een samensmelting van muziek bewegend beeld performance "schilderijen" en soundsculturen.

Een onderzoek aan de hand van de vorm van de kubus -het eindige en oneidige van het zijn. Dit komt tot uiting in abstracte projecties en lijnenspel door ook de ruimte mee te laten spelen. Zo ontstaat er een installatie, zowel fysiek als digitaal. Wat ziet een kubus? Hoe klinkt een kubus? Hoe beweegt een kubus? Wat boeit jou in een kubus? Het spelen met perspectieven staat centraal - wat is eigenlijk de waarheid? - bestaat deze wel?

Onderzoek ter plekke naar materiële vormen door klank. Samen klank? Onze klank? Jou klank? De klank? Klank? - - Klank = Vorm - - Klank = Enorm

In het werk van Mayke Verhoeven zijn 'kwetsbaarheid' en 'herinneringen' belangrijke thema's. Haar beelden en opstellingen hebben een verstild karakter. Haar suikerwerken lijken gestolde herinneringen uit vervlogen tijden. Verhoeven is gefascineerd door hoe mensen herinneringen bewaren en conserveren. Door het combineren van verschillende voorwerpen creëert ze een nieuw verhaal en maakt ze het persoonlijke, universeel. Het is niet voor niets dat Verhoeven materialen zoals suiker gebruikt. Daarmee benadrukt ze de kwetsbaarheid en vergankelijkheid. Waar ze voorheen nog in lood werkte (lood vergaat niet), kiest ze nu voor een sterke tegenhanger. Haar werk heeft een link met de 19e eeuwse romantiek waarin een hang naar het verleden en een verheerlijking van de eenzaamheid te zien is. Haar gevoel voor compositie en technische beheersing maken dat haar werk een esthetische beleving is waar genoeg ruimte overblijft voor de eigen interpretatie en associatie van de toeschouwer. -Ivonne Van der Velden (curator)

Tardigrades, ofwel beerdiertjes, zijn microscpische wezens die op kleine beertjes lijken. Ze zijn overal en ze kunnen alles. Schiet ze de ruimte in en ze komen levend terug. Bak ze op 80 graden in een voorverwarmde oven en ze kruipen zo je bakblik uit. Maar waar komen ze eigenlijk vandaan? Kom ze zoeken onder stenen, in het water en in het mos, en ontdek hoe ze de wereld overnemen.

De Search for Extra Terrestrial Rescue probeert aliens te lokken die ons kunnen redden van een opwarmende planeet.

geweven fotografie

Een onderzoek naar manieren om met informatie uit platte foto's van wolken 3D beelden en geluid te creëren.

Het werk van Ruth de Vos gaat over de invloed van technologie op de mens. Vanuit het contrast met de traditionele techniek van schilderen in olieverf verdiept ze zich in de relatie tussen mens en machine.

Fotografische experimenten bestaande uit handwerk in combinatie met zonbelichting.

Grafisch boeiend onderzoek naar de mogelijkheden om met electromagnetische velden organische plantaardige vormen na te bootsen, geinspireerd door het werk van Johan Gielisdie uitvinder van de Gielis formule. Een formule waarmee duizenden organische vormen na gebootst kunnen worden en het werk van Michael levin naar regeneratie doormiddel van electrische velden in dieren.

Proposal… A conjunction of  three separate movements… Two pieces of string, and a projection of a hole in water. The projection, on a wall nearby, is the light source which reveals the string forms. The two strings of different length create form by their fast moving profiles. This effects is visible with the naked eye. Click on the website link for an animated preview...

Sabine "Spip" de Graaf is een interdisciplinair kunstenares. In haar werk houdt ze zich bezig met onder andere speelgoedobjecten, internetcultuur, en marketingstrategieën. Haar werk "Roblox + Fortnite" is een tweeluik dat geheel met de muis in het tekenprogramma Microsoft Paint vervaardigd is. De twee werken richten zich op in-game currencies; verscheidene digitale valuta die enkel binnen videogames gespendeerd kan worden.

In the same way that trees, sea-waves or clouds never look the same, 'may Nature gambol!' pieces draw out a new form every time they exist and never cease to morph. Thanks to technology, player and electronics are all interconnected: any subtle change on one of the organisms will affect the whole ecosystem, causing a new reality. Nature is imitated from its noise. In Kaalstaart, Xico will play piano and electronics improv sets and also make collaborations by using this kind of electronics with other artists from the festival.

A fresh lease of life is een nieuwe kans voor leven, een nieuw enthousiasme. Er gaat veel kapot maar er zijn nieuwe manieren om door te gaan. Anna Skubisz en Titia Felderhof zoeken in de combinatie van glas en wol naar een symbiose. Hiervoor laten ze zich inspireren door zwammen. Schimmels zijn immers meesters in het samenwerken, communiceren en verbindingen leggen. Ze zijn een essentieel deel van de kringloop. In dit werk is er een symbiose ontstaan tussen de glazen panelen en zwammen van wol; ze houden elkaar in stand.

LP22 RINGS & WINGS where do you come from? - what about your peace with this? invites on a journey of reflection. RINGS, left behind wedding rings and a ring that goes with it, stands for origin with all kinds of facets. WINGS stands for the dove, for peace, inspiration, openness and more. Lights in magenta stands for inspiration. Some yellow flowers, this typical handcrafted homework of the passed generations, stand with the rings for origins. The silver shining ground of the installation stands for reflection of light. More light is never enough.

Dit project daagt de traditionele grenzen van de kunst uit door innovatieve technologieën en artistieke creativiteit te combineren. Het gebruik van kunstmatige intelligentie en 3D-printen transformeert afbeeldingen van robotfiguren tot fysieke kunstwerken die de conventionele beperkingen van het medium tarten. Door dit proces wil het project de kloof tussen de digitale en fysieke wereld overbruggen, en een nieuwe dimensie van artistieke expressie creëren. Door de complexe relatie tussen technologie en kunst te verkennen, roept dit project contemplatie op over de voortdurend evoluerende aard van artistieke praktijken in een snel veranderend technologisch landschap.

Momenteel ben ik vooral bezig met bewegende objecten die in hun bewegen onzekerheid uitstralen en die gevoelens van empathie bij de kijker kunnen oproepen.

Met behulp van oude meetapparatuur, bandrecorders, synths en echo appratien maken Mack en Soundjunkie.nl een doorlopende soundscape. Ga zitten en laat je meenemen op een geluidsreis.

Wat is alles? Justin houd zich vaak met alles bezig. Filosofie, wetenschap, schilderen, muziek, dans, schrijven, en meer. Het liefst alles maar soms ook helemaal niets. In dit oncategoriseerbare optreden wordt alles samengebracht en uit elkaar gehaald, wordt ingezoomd en uitgezoomd, gezocht naar structuur en gespeeld met chaos. Samen met het publiek en helemaal alleen.

Berry de Jong, beter bekend als Hoppiescotch, is een audiovisuele kunstenaar, VJ en muzikant die bekend staat om zijn experimentele en eigenzinnige werk. Hoppiescotch is ook bekend om zijn improvisaties met (on)voorbereide instrumenten en opstellingen. Hij laat altijd veel ruimte open om fouten te maken omdat hij daar naar eigen zeggen het meest van leert. Zolang je je niet te veel blijft herhalen lijkt er een constante vooruitgang te ontstaan. Voor Kaalstaart is hij bezig met een experiment i.s.m. jongeren die op dit moment bij hem workshops volgen. En zoals dat gaat met zijn experimenten, er kan van alles gebeuren!

Bij deze visuele installatie heb ik heel veel spiegels op een oud drumstel bevestigd. In het drumstel heb ik vervolgens een subspeaker geplaatst die hele lage frequenties kan weergeven. Op de spiegelfragmenten projecteert een beamer verschillende kleuren. Wanneer er muziek door de speaker klinkt trillen de spiegels en ook de reflecties mee met het geluid. Bij de ontmoeting van licht, geluid en trillingen ontstaat een dans van kleuren

Kunstmatige intelligentie neemt een vlucht maar weet die computer eigenlijk wel wie hij zelf is

Niemand kan meer om de klimaatverandering heen. De vooruitzichten stemmen somber. Het land dat we op de zee hebben veroverd moeten we weer teruggeven. Als vluchtelingen zullen wij over de wereld zwerven. Wat te doen? En wat moeten we tegen de kinderen zeggen? Kom praten met de Klimaatpsychiater. Hij helpt je omgaan met problemen die het individuele verstand te boven gaan. De gesprekken duren zo’n 20 minuten en zijn alleen voor volwassenen toegankelijk.

During the isolation of pandemic, I strongly realised the routine, cyclic and continuous recurrence of same schedule. The cyclic nature of schedule, seemed to me as, marked by surreal distortion and often a sense of impending danger, in the manner of something written by Franz Kafka. Understanding of Kafkaesque scenario during pandemic, is not only the absurdity of bureaucratic systems alone, but the irony of circular reasoning (by the characters of Kafka's stories) in reaction to it. I work with the tragic-comic stories acts as a form of mythology for modern Industrial Age employing a dream logic to the arbitrary systems in power and the individuals caught up in it. I also read it as the conflict between the autonomy of power and the naivety of utopian ideology, which were tested hard in the pandemic times.

In deze installatie hoor je wat er onder water gebeurt: het ritselen van de waterplanten, het zwemmen van talloze dieren en gesprekken van vissen. En zeg vooral eens iets tegen de vissen, misschien praten ze wel terug..

Sporen zijn er over al. Grote, kleine, duidelijke, onzichtbare. Ze zijn er gewoon. Ze beginnen betekenis te krijgen als we ze waarnemen. Het waarnemen als geestelijke staat, wat gebeurt door zien, maar ook voelen of horen of ruiken of bedenken. Zodra we sporen waarnemen beginnen we er over na te denken. We koppelen ze aan eerdere ervaringen. Er treed herkenning op, vragen en ideeën, zoals: "dat lijkt op iets wat ik al eerder zag". "wat zou dit nou betekenen?" "dit voelt zó goed". Vervolgens gaan we er mee aan de haal:"dit kan niet echt zijn". "vind ik dit nou wel leuk of eigenlijk toch niet"? "Kan ik dit serieus nemen, of wordt ik hier eenbeetje in de maling genomen?" Hierover willen wij zekerheid, liefst in fysieke termen. Een eigentijdse paleontologische reconstructie uitgevoerd met restmaterialen uit de bouw.

Oekraïense kunstenaar Viacheslav Rohovyi (Strannik), is een oprichter van het Museum voor Moderne Kunst in de stad Kryvyi Rih Werner Klompen is een veelzijdige beeldende kunstenaar zij doen schilderijen tentoonstellen die door Oleg Panchenkopf met videomapping tot leven komen

Hoe kunnen wij hogere ruimtelijke dimensies begrijpen en beleven? We hebben geleerd driedimensionale objecten te raden aan de hand van hun schaduwen, onze alledaagse objecten kunnen schaduwen zijn van vierdimensionale objecten, het schakelen van onze spiegelbeeld naar ons zelfportret is een rotatie in de vierde dimensie. Vreemd? Kom kijken.

Geïmproviseerde muziek die wordt aangeslingerd door een gokautomaat.

Op deze avond kan van alles gebeuren. Een bèta-jamsessie, een lezing, een performance... Kom kijken of doe mee!

Ontwaakt, makers, hackers en uitvinders der aarde! Tijdens Kaalstaart nodigen we alle fablabs, hackerspaces en andere maakplekken uit voor een avond op ontdekschip Serendiep. Neem een tof project mee om te laten zien of bereid een korte pitch voor waarin je vertelt waar je mee bezig bent. Vooraf stoken we de pizza-oven op. Aanmelden via info@kaalstaart.nl

Als beeldend kunstenaar en psychonaut ben ik, Lisa Bast, nieuwsgierig naar persoonlijke zingeving en het welzijn van de directe omgeving, dit is het startpunt van het maakproces. Door middel van mijn ruimtelijke installaties en kunstwerken zoek ik antwoorden op actuele vraagstukken over (hoog)sensitiviteit en een holistische wereld. Hoe zou de wereld eruit zien als we empathie kunnen voelen voor een grassprietje..?

Het laatste deel van de trilogie rondje vierkantje driehoekje.

Op vrijdag 21 april om 16 uur organiseert Kaalstaart een meeting voor V.O. docenten. Deze meeting bestaat uit een rondleiding langs de schepen en een afsluitende borrel. Aanmelden kan via info@kaalstaart.nl.

Julian Edwardes (UK/NL ’79) is een muzikant uit Breda met een achtergrond in de beeldende kunst; hij studeerde aan de AKV St Joost in Breda en het Sandberg Instituut in Amsterdam. Sinds 2013 werkt hij voornamelijk met de modulaire synthesizer, zowel live als in de studio. Hij resideerde bij de Willem Twee Studio’s in ’s-Hertogenbosch en EMS Stockholm. Instabiele systemen, feedback loops, gruizige klankbeelden en de fysieke beleving spelen een belangrijke rol in zijn huidige werk.

Consternation is een Ambient werk bestaande uit samples, synthesizers en (time based) effects.