Jeroen van der Sluijs (Geowetenschappen): "Urgente vraagstukken zoals klimaatverandering en het verlies van biodiversiteit worden gekenmerkt door ontembare onzekerheden in de wetenschappelijke kennis, moeilijk overbrugbare conflicten over waarden, en grote belangen die op het spel staan. Zulke vraagstukken vragen om post-normale, pluralistische, wetenschap, die open is over onzekerheden, die in dialoog gaat met andere perspectieven en andere typen kennis dan natuurwetenschappelijke die nodig zijn om zulke problemen op te lossen, en die bruggen kan bouwen tussen alle diverse vormen van kennis die bij kunnen dragen aan oplossingen. Hoe kan kunst er aan bijdragen dat de wetenschap uit haar ivoren toren van zekerheden wordt gelokt?"

Jaap-Henk Hoepman (Informatica): Internetdiensten hebben de neiging exponentieel te groeien omdat de marginale kosten bijna nul zijn. Het maakt amper uit of je 100, 100.000, of 100.000.000 gebruikers hebt. Hiermee onderscheidt de virtuele wereld zich van de traditionele fysieke wereld, waarin allerlei natuurwetten beperkingen opleggen. Deze beperkingen zijn niet altijd slecht. Sterker nog, een beetje frictie zou ook in de virtuele wereld nuttig kunnen zijn. Dan zou nepnieuws zich niet zo snel kunnen verspreiden en zouden overheden en bedrijven ons niet zonder aanzienlijke kosten 24/7 in de gaten kunnen houden. Welke vormen van 'frictie', welke natuurwetten, zouden ook in de virtuele wereld kunnen of moeten gelden? En hoe zouden die afgedwongen kunnen worden?

Frans Snik (Sterrenkunde): "De kans is groot dat sterrenkundigen in de komende decennia indirect bewijs gaan verzamelen voor het bestaan van primitief buitenaards leven op een planeet die rond een nabije ster draait. Deze ontdekking zal van grote betekenis zijn voor de gehele mensheid, en het is dus aan de gehele mensheid om betekenis te geven aan deze ontdekking. Hoe kunnen wetenschappers (niet alleen sterrenkundigen) en kunstenaars nu al samenwerken om de zoektocht naar buitenaards leven vorm te geven? Waar zoeken we precies naar? Wanneer zijn we zeker genoeg dat onze telescopen daadwerkelijk tekenen van leven opvangen? En wat is daarop onze aardse reactie?"