geweven foto's

ik ben een van oorsprong (analoge) videokunstenaar die vanuit de techniek fundamentele videos heeft gemaakt. met een grotendeels op de middelbare school genoten beta-opleiding is de interesse in z'n algemeenheid en zeker ook qua kunst daardoor gevormd. Ik heb nog steeds in video een voorkeur voor analoog (is ook beta) werken maar bij andere activiteiten als performance en installatie gebruik ik in toenemende mate digitale mogelijkheden zowel software- als hardwarematig. Ook daar ligt op de middelbare school al een bron aangezien ik tot de eerste generatie leerlingen behoorde midden jaren zeventig die met het aanmaken van ponskaarten computers moest programmeren (en dan zag je na een week of twee wat je fout had gedaan). De ontwikkeling tot de huidige stand van de digitale technologie heb ik dus op de voet kunnen volgen. wat ik voor dit festival zou willen doen ga ik na 31 januari bedenken aangezien ik op die dag een grotendeels digitale installatie open in W139 in Amsterdam getiteld Gates Of Secretion.

In een toekomst die wordt geregeerd door algoritmes draait een ruimteglazenwasser eenzaam zijn rondjes om de aarde, levend op een dieet van spuitvis en slop. Op een dag krijgt hij bezoek uit de ruimte.

The device acts as an intermediary between the viewer and the space, amplifying information in the space that cannot be physically observed, and in the process of observing and being observed, humans and the space work together as part of the system, blurring the boundaries between the two and becoming an extension of each other.

Loop door een offline polafilter. Welke informatiestralen bereiken je of verdwijn je in een waan? Met POLA25 reageert Saskia Koster op de vraag van Jaap-Henk Hoepman over welke vormen van 'frictie', welke natuurwetten in de virtuele wereld zouden kunnen of moeten gelden? Is er een tool te bedenken, waardoor we niet in de waan van de dag verdwijnen, waardoor minder informatiestralen een helder beeld geven en ons uit onze bubbel haalt? Welkom in dit offgrid polafliter.

De geowetenschapper en de sterrenkundige zijn uitgangspunt voor mijn voorstel en houden verband met het onderzoek van twee wetenschappers (NRC 28/12), Kershenbaum (exobioloog) en Seth (cognitief wetenschapper), waardoor de vragen mbt onzekerheden in de wetenschap en hoe primitief buitenaards leven te herkennen, zouden kunnen leiden tot ontsnapping uit vijf eeuwen antropocentrisme. Als denkexperiment kun je bijvoorbeeld de beheersing van de natuur ten gunste van de mens weer loslaten en onderzoeken hoe wijzelf moeten veranderen om erin te kunnen overleven. Hoe kunnen we onze energiebehoefte beperken, de wreedheden van de jacht vermijden en evolueren ten gunste van niet-menselijk leven?

Een vervolgwerk op de moeilijke maar belangrijke "ivoren toren" vraag van Jeroen van der Sluijs

Trio Zijp & Schellink zet u de metaforische membraan van de stethoscoop op het koude oor. Zij brengen Piano en Saxofoon dichterbij dan u ooit heeft gehoord. Geen composities maar de uitversterkte klanken en boventonen die samensmelten of -wringen. Dit wordt afgewisseld met onversterkt spel, ritmisch en impulsief, in korte niet langdradige verhalen, dat abrupt komt en ook weer stopt wanneer zich in deze ritmische klankenstromen eindes aandienen.

Een live uitgevoerde soundscape gemaakt met oude meetapparatuur, rare synthesizers, tape echos en bandrecorders.

Nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen en medische vooruitgang vormen mijn inspiratie. Hiermee creëer ik de “ Wunderkammer van de 21-e eeuw”. Ontwikkelingen die mij zowel ontroeren, verwonderen als verwarren. Samen met een regeneratieve wetenschapper heb ik gesprekken gevoerd. Zonder te oordelen over de huidige en toekomstige mogelijkheden op deze gebieden, hoop ik de kijker aan te zetten tot nadenken. Zo is er werk ontstaan met, o.a. een torso over een transgender persoon, een maakbare vrouw en een varken waarin mensenharten gekweekt worden. Ik wil mensen inspireren en fascineren, ze verbinden met de actualiteit en laten nadenken over de prangende vragen van nu.

Nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen en medische vooruitgang vormen mijn inspiratie. Hiermee creëer ik de “ Wunderkammer van de 21-e eeuw”. Ontwikkelingen die mij zowel ontroeren, verwonderen als verwarren. Samen met een regeneratieve wetenschapper heb ik gesprekken gevoerd. Zonder te oordelen over de huidige en toekomstige mogelijkheden op deze gebieden, hoop ik de kijker aan te zetten tot nadenken. Zo is er werk ontstaan met, o.a. een torso over een transgender persoon, een maakbare vrouw en een varken waarin mensenharten gekweekt worden. Ik wil mensen inspireren en fascineren, ze verbinden met de actualiteit en laten nadenken over de prangende vragen van nu.